Home

Leuk dat je interesse hebt in ”Ons Achterommetje
‘Ons Achterommetje’ is een plekje voor vrouwen die even alleen op mogen laden.
Stil worden voor God en in jezelf, om zo straks weer het leven in te gaan en weer voor de ander te kunnen zorgen.
Aankomst is op maandag. Vertrek is in de 2e week op vrijdag
( totaal 12 dagen)

'Ons achterommetje
'
‘Ons achterommetje’

Waarom ”Ons achterommetje”

Zelf heb ik meerdere keren ervaren hoe  je gezin, je werk, je kerk, en je familie je op kan slokken. Geen tijd voor je man Je God en voor jezelf.

Hard op weg om uit de running te raken. Wat is het dan goed om even voor jezelf te durven kiezen.

Om uiteindelijk gevuld met geloof, hoop en moed weer terug te keren naar degene die je lief en dierbaar zijn.

Daarom ook deze plek. Het huisje mag nu een herbergje worden voor vermoeide en belaste vrouwen om rust te vinden bij God en in jezelf.

Heb je als vrouw een poosje voor jezelf nodig dan is ‘Ons achterommetje’ misschien wel een goede oplossing voor jou om tot rust te komen.
Behalve de mooie en rustige omgeving is er ook een toerustingsmap aanwezig met informatie en opdrachten die je vrijblijvend kunt gebruiken voor bezinning, creatief en actief bezig te zijn, om zo te bouwen aan jezelf.

Over ons

Ons gezin wat nog hier woont bestaat uit 3 personen mijn man Hans, ikzelf en onze volwassen zoon Rowin. Daarnaast hebben we onze zoon Jarno en onze dochter/schoonzoon Jorrianne en Hendrik-Jan met hun dochters van 6 en 3 jaar oud. Samen met Hans hebben we een bedrijf met motorkraanschepen.

Zelf doe ik de administratie van het bedrijf.
Dat doe ik op het kantoortje voor ‘Ons Achterommetje’
Daardoor ben ik veel thuis.  Ik wandel graag en tuinieren zul je mij zeker ook wel eens zien doen.

Het ontstaan van ons achterommetje

In 2011 kwam onze pleegzoon Denny bij ons wonen. Omdat hij een eigen plekje moest hebben, is de overkapping dichtgemaakt en voorzien van een ‘bedstee’ waardoor onze oudste zoon Jarno een eigen plekje ‘buiten’ kreeg en Denny zijn plekje in kon nemen.

Toen Jarno uit huis gingen hebben we er een keukentje ingezet en van de ‘bedstee’ een bank gemaakt. Een gezellig plekje om te koken als we buiten aten maar vooral een plekje om tot rust te komen voor mij.
Stil te worden voor en met God. Dat waren kostbare uurtjes. Ook mijn moeder kwam er regelmatig.
Even tot rust komen als mantelzorger van mijn vader.

In 2017 ( mijn vader is dan al overleden) krijgt mijn moeder de diagnose kanker met een levensduur van 6 tot 8 maanden. We besluiten om de schuur te verbouwen en samen met het bestaande keukentje ( helaas moest de ‘bedstee’ weg ) er een mantelzorgwoning van te maken.

Ze kon op dit plekje genieten. Samen met haar mochten we nog een goede tijd hebben in alle opzichten. Bijna 2 jaar mocht ze er in redelijke gezondheid wonen. De laatste week voor haar overlijden werd ze echt ziek. Maar in haar ziek zijn getuigde ze van haar grote HEERE en Heiland.